Ik zie het veel om me heen: vervelende situaties ontstaan tussen werkgever en werknemer, omdat vrouwen zich niet uit durven te spreken. Gevolg: de emoties lopen hoog op en de samenwerken is niet meer mogelijk. Ik zie dit patroon ook bij coachees in mijn praktijk. Vrouwen die niet hebben geleerd voor zichzelf op te komen, hun grenzen niet op tijd aangeven. Zodat ze alleen nog maar kunnen brullen als tijgers met territoriumdrift als het ze echt teveel wordt. En dat helpt dus totaal niet.
Veel vrouwen leren niet om assertief te zijn en hun eigen wensen en grenzen serieus te nemen en ernaar te handelen. Als je als meisje de pech hebt geboren te worden bij een niet-assertieve moeder (dit soort dingen speelt in de vrouwenlijn), dan is de kans groot dat je het patroon overneemt. En weer doorgeeft.
Met alle, eerlijkgezegd rampzalige, gevolgen van dien. Je leert dat je niet hoeft te verwachten dat je grenzen worden gerespecteerd en dat je je eigen wensen beter voor je kunt houden. Dat je er vanuit mag gaan dat niemand rekening zal houden met jou.
Je bent je niet meer bewust van wat jij wilt en nodig hebt, maar richt je op het krijgen van erkenning van de ander. Dat doe je door diegene zo tevreden mogelijk te houden, goed te verzorgen en in te schatten wat diegene van je zou kunnen verwachten. Ook al krijg je best signalen van jezelf dat er iets niet klopt, je negeert het, want je kunt er niets mee. Je weet niet hoe je aan kunt geven dat je iets niet prettig vindt. Het enige wat je hebt geleerd, is dat je grens aangeven leidt tot ruzie (de tijger met territoriumdrift). En dat wil je niet. Dus je schikt je.
Totdat de emmer weer overloopt. Je overtuiging dat er ruzie van komt wordt bevestigd, en alles begint weer van voor af aan.
Maar gelukkig is er licht aan het einde van de tunnel. Je kunt het namelijk nu alsnog leren! Dat opkomen voor jezelf, op een fijne en constructieve manier, niet als die brullende tijger. Je merkt dat mensen ineens ook graag rekening houden met jou, terwijl jij dacht dat je altijd rekening moest houden met de ander. Je merkt dat je wensen en je grenzen ertoe doen. Je merkt dat jíj ertoe doet.
En de grap is, het is ook helemaal niet zo moeilijk om dit te leren. Begin met kleine stapjes, experimenteer eens, kijk hoe anderen het doen en probeer dat zelf ook.
Ik vind dat iedere vrouw die dit herkent het aan zichzelf verplicht is om haar assertiviteit te ontwikkelen. En niet alleen aan jezelf, maar ook aan je dochters. Trust me, ze zullen je dankbaar zijn.
Herken je dit en wil je hieraan werken? Goed plan! Je bent welkom. Klik hieronder op werk met mij of neem direct contact op.
Reactie plaatsen
Reacties